Vandaag is onze laatste dag in Yosemite NP. We moeten pas uitchecken om 12 AM, dus we gaan nog de Mirror Lake trail lopen met de kindjes.

Het zou een kleine trail moeten zijn van 2 miles. ALS, en dat is een grote als, je niet verkeerd loopt en per ongeluk de langere loop neemt. Aan het begin van de trail stond vermeld dat je kleine kinderen dicht bij u moest houden, omdat je in het territorium van de mountain lion kwam… niet goed voor mama’s zenuwen.

Onderweg goed rondgekeken en sporadisch kwamen we een verdwaalde jogger of een paar andere hikers tegen. Maar ik was er niet gerust op. Na een tijdje lagen er grote hopen uitwerpselen en ik begon me zelf al lichtjes te vervloeken dat ik niet bij mijn neef Arnout een cursus sporen volgen had gedaan of zo..

Uiteindelijk kwamen we bij Mirror Lake aan om oog in oog te staan met … een paar edelherten.

Fantastisch mooi en de jongens vonden het super. Rowan ging steeds maar dichter en dichter. Uiteindelijk moesten we hem zelfs tegenhouden. Milo vond het vooral interessant om ons te fotograferen.

Natuurlijk 5 minuutjes nadat we effectief bij Mirror Lake aangekomen waren, beseften we dat we maar een halfuurtje hadden om uit te checken bij de ranger. Crap… mucho crap.

Gelukkig gaat naar beneden sneller dan naar boven, maar toch kwamen we maar iets voor 12 op de campground. Rowan wist nog een kaartje te scoren bij de Ranger aan de incheckbalie, hij was er helemaal blij mee.

Hij heeft trouwens de gewoonte genomen om naar iedereen die hem interessant lijkt toe te gaan. En dan te verkondigen dat hij Rowan Raps is en dat ik zijn mama ben. Dan mag/moet mama even voor tolk spelen, want hij wil altijd een paar vragen stellen. Een nieuwsgierig ventje, die oudste van mij.

Maar om verder te gaan, op de campground hebben we alles van de bearbox in de rv gezwierd en zijn doorgereden naar de Mariposa Grove. Daar staan een paar grote sequoia’s.

We hebben de rv geparkeerd in Wawona en zijn dan met de shuttlebus de berg opgereden.

Daar aangekomen bleek de tour iets te duur en te lang te zijn naar onze zin. (225$ voor een busrit van anderhalf uur). Dus zijn we te voet gegaan. Rowan en Milo waren een beetje moe en ik ben snipverkouden, dus het eerste halfuur ging niet zo vlot. Maar eens we bij de Bachelor en the three sisters kwamen, hadden de jongens hun tweede adem gevonden. Net als wij dachten dat we beter zouden terugkeren, was Rowan al op weg omhoog naar de volgende sequoia. The grizzly giant en de California Tunnel Tree vonden ze super.

Daarna besloot Rowan een gesprekje aan te knopen met Andy, een andere hiker die op een zeer speciaal muziekinstrumentje aan het spelen was. Rowan wou dat ook kunnen bespelen. Toen het hem niet lukte, vond hij het toch niet heel erg en zei heel mooi dank you. En Andy vond Rowan vooral een heel grappig en vriendelijk ventje.

Daarna zijn we terug naar de bus gegaan om met de RV te vertrekken. Normaal gezien zouden we ergens onder Fresno logeren. Maar omdat het dan waarschijnlijk veel te laat zou worden, zijn we naar Coarsegold gereden. Dat ligt net buiten Yosemite NP en was een gemakkelijk vertrekpunt.

De campground was vrij sober maar netjes. Enkel de wifi was vooroorlogs.

Morgen vertrekken we naar L.A. Disneyland komt dichterbij.