Na een goede nachtrust, was het ontbijt een minder groot succes. Milo vond zijn cocoa puffs super, maar Rowan wou niets eten. Uiteindelijk toch nog een yoghurtje geprobeerd en we hadden prijs. Zijn maag lag helemaal in de knoop en de inhoud ervan 5 minuutjes later op onze tafel. Niet zoals je je vakantie had ingebeeld. Gelukkig voor het ventje was hij daarna snel beter. We denken dat het nog een nawee van zijn jetlag moet geweest zijn. Want zijn lunch en avondeten heeft hij goed binnengehouden.

Onze planning werd zo een beetje in de war gegooid en waren we te laat voor de geplande treinrit met een oude stoomloc. Maar ik geloof dat het voor Rowan toch niet ideaal zou geweest zijn om rond te hobbelen in een stoomtrein met zijn maagje.

We zijn wel richting Santa Cruz gereden en hebben zo een stukje Highway 1 gedaan. Dat wil dus zeggen mooie kliffen met een fantastisch uitzicht op de stille oceaan. We hebben ervan genoten.

De boardwalk van Santa Cruz zijn we gewoon gepasseerd. Het schreeuwde daar gewoon ‘tourist trap’. De jongens vonden het er ook niet leuk uitzien. Plus het was ook gewoon veel te warm. We hebben wel een beetje verder een klein speeltuintje gevonden en een overdekte brug.

Vanuit Santa Cruz zijn we teruggereden naar Pescadero. Onderweg zijn we gestopt en hebben daar een beetje gewandeld. Rowan en Milo speelden tikkertje met de oceaan.

Terug op de camping heb ik voor de eerste keer gekookt in de camper. En de spaghetti was volgens Rowan héél lekker. Arno en Milo heb ik niet gehoord, maar die waren dan ook weer te druk bezig met eten. 😉

Daarna hadden we nog een leuke verrassing door dat we een stinkdier zagen voorbij wandelen. Enkele andere kampeerders kwamen ons speciaal roepen, zodat de kinderen zeker het stinkdiertje gezien zouden hebben.

Morgen rijden we naar Yosemite National Park en daar blijven we ook 2 dagen.

Dat wil ook zeggen geen internet, dus jullie horen ons ten vroegste terug binnen 3 dagen.
Groetjes

Sofie, Arno, Rowan en Milo